Fietsen, eten, slapen

“Fietsen, slapen en eten”

Dag 1, zaterdag 27/8
Vandaag begint mijn allereerste fietsvakantie. Naar Portugal! Helaas kreeg het vliegtuig vertraging. In totaal kwamen we twee uur later aan in Lissabon. Eenmaal daar aangekomen verliep alles gesmeerd. Tas op een karretje en in ploegen naar Jan (reisleider) die ons stond op te wachten. Ongeveer een half uurtje in de bus en we waren op de eerste camping in Villa Franca de Xira. Tent opgezet en na wat praktische uitleg en kennismaking was er een fantastisch diner.
We zijn met een groep van 17 fietsers. Het is een hele diverse groep in leeftijd, bezigheden en woonplaats. Voor het eerst komen er ook mensen hier uit de buurt, dat is wel leuk!
Op de camping hebben we een grote luifel met daaronder tafels en stoelen om aan te eten en te relaxen. Dit hele circus wordt door Jan en Romaine (reisleiding) opgebouwd en afgebroken elke keer als we van camping verkassen. Het is een fijne centrale plek waar je alles kan vinden. Ze hebben zelfs in de bus een plek om je mobiel etc. op te laden. Erg handig!
Morgen is de eerste fietstocht. Ik heb er zin in!

Dag 2, zondag 28/8
Om 8 uur moest iedereen zich melden voor het ontbijt. Dat lukte mij natuurlijk, ik was op tijd wakker. Zo had ik genoeg tijd om de fietstocht voor te bereiden. Kleren, eten en natuurlijk de Mio. Volledig voorbereid ging ik van start. De fiets is een Gazelle met vlinderstuur en derailleur. Heel wat anders dan mijn Santos. Ik mis nu al mijn heerlijke zadel, rohloff naaf en mooie remmen. Deze fiets heeft meer weg van mijn gewone fiets thuis. Met mijn rugzak in de fietstas past niet, dus hij lag de hele dag op de bagagedrager. Niet optimaal, morgen doe ik het anders!
Bij de start ben ik gelijk omgekeerd. Mijn remmen waren heel slap afgesteld, dat kon wel wat beter. Even snel draaide Jan ze aan en ik kon dan echt gaan fietsen.
Het was een pittige tocht van 56 km. In Portugal is het nergens vlak, dus de eerste dag stapte ik regelmatig af. Ook moest ik nog wennen aan de derailleur, daar ben ik nooit zo handig mee. Gelukkig wende dat vrij snel.
Ik reed de hele dag samen met Anita. We zijn de langzaamste van de groep, maar dat maakt niet uit. Iemand moet de langzaamste zijn en het belangrijkste is dat je het gezellig hebt. Dat hebben we zeker. We volgen de route die in mijn Mio staat. Voor de reis zat die in een mail. Echt super handig! Ik hoef alleen maar te zorgen dat ik voldoende batterij heb, dan rij ik nergens verkeerd.

Na 56 km was ik redelijk gesloopt. Direct door naar de douche voor een wasje van mijzelf en kleren. Dat was erg fijn! Daarna was er even tijd om op adem te komen voordat er weer een fantastisch diner op tafel werd getoverd.
Elke dag is er corvee. Dat begint op de avond met de afwas, dan het dekken ‘s morgens en ‘s avonds snijden voor het diner. Tijdens de hele reis ben ik drie keer de pineut, maar dat duurt gelukkig nog even!



Dag 3, maandag 29/8
Vandaag fietsten we naar de volgende camping. Ik kies voor de 'korte' route van 70 km. Ik fiets met een groepje van 4, wat later uitgebreid naar 6. Het is erg warm, maar gelukkig is de route zo goed als vlak. Een hele verbetering na gisteren! Gelukkig heb ik geen spierpijn. Even kort masseren ‘s avonds doet wonderen.
Na de laatste stop bij een benzinestation met een afdak (en dus schaduw!) heb ik een stukje alleen gereden. Ik was vergeten om mijn fles bij te vullen waardoor ik de anderen moest laten gaan. Toch was ik eerder bij de camping. Ik had keurig mijn mio gevolgd en reed dus niet verkeerd! De routes kloppen echt perfect. Soms moet ik even met mijn neus op mijn stuur bij een kruispunt, maar dan kom ik er ook wel uit. En als ik verkeerd rij heeft Mio dat vrij snel in de gaten en word ik terug gestuurd.

We reden vandaag veel door agrarisch gebied. Er kwamen kilo's tomaten, paprika's en meloenen voorbij. Leuk om te zien!
Morgen word een dagje rustig aan, even bijkomen. Daarna gaan we alweer naar de derde camping, dus dan moet er weer gefietst worden!

Dag 4, dinsdag 30/8
Vandaag heb ik samen met Anita en Marlies een rustdag gehouden. Na het ontbijt heb ik eerst een wasje gedaan. Dat was tussen de middag alweer droog. De zon heeft hier heel veel kracht en het is kurkdroog, dus dat zit wel goed.
Na een bakje koffie/thee en een koekje zijn we met z'n drieën naar het dorp Alpiarça gebracht. Dat ligt op 2 km afstand, maar we konden in plaats van wandelen ook met Romaine mee rijden. Dat was best handig!
Het dorpje was niet zoveel aan. We zijn even bij de supermarkt geweest en hebben op een terrasje gezeten. Daarna begonnen we aan de terugweg. Net nadat ik een foto had gemaakt van het stuwmeer waar we langs liepen, kwam Romaine daar weer aanrijden! We konden zo weer instappen. Heel fijn, want ik liep met de boodschappen te sjouwen. We dachten die nodig te hebben voor de lunch, maar dat was niet zo. Op een rust/rondrit-dag is er altijd iemand aanwezig bij de spullen en hoef je zelf niet voor je eten te zorgen. Nou ja, weten we dat ook weer!
Op de camping hebben we een broodje gegeten. Na het broodje was het tijd voor het zwembad. Het water was erg koud zag ik aan de anderen. Zelf ben ik er niet in gegaan, ik had geen zin. Steeds zagen we een deel van de groep terug komen. Het was een heerlijke bijkomdag, afgesloten met een privé momentje met mooi uitzicht, een frisse douche en weer een topmaaltijd. Ik kan er weer helemaal tegenaan morgen!

Dag 5, woensdag 31/8
Na het opnieuw inpakken en ontbijten vertrokken we met z'n tweeën (Anita en ik) voor de route naar de camping van Constancia. Na de koffiestop in een dorpje reden we met z'n drieën de korte route verder.
Redelijk op tijd, rond 16.00 uur kwamen we aan op de nieuwe camping. Die ligt aan een rivierstrand van de Taag. Tent opgezet en genoten onder de douche, die was geweldig. Er kwam eindelijk goed veel water uit.
Ik denk dat ik morgen de korte rondrit ga doen van 51 km. De dag daarna is de 'koninginnerit' die een van de zwaarste van de reis is. Morgenochtend maar kijken wat het wordt.

Dag 6, donderdag 1/9
Het werd toch de korte fietstocht vandaag. Na het ontbijt met corvee (ik was aan de beurt) vertrok ik samen met Anita voor de korte route van 51 km rond Tomar. Er zaten een aantal pittige klimmetjes in. Rond de middag waren we in Tomar. Een leuk dorpje met oude straatjes waar je van je fiets af stuitert. In het dorp kwamen we een aantal anderen van de groep tegen die de lange rondrit deden. Konden we nog even naar elkaar zwaaien.
We hebben in een restaurant wat gegeten en daarna was er nog de terugweg. Ook daar zaten pittige klimmen in. Het was vandaag heel erg warm, de eerste keer dat het iets te veel werd. Het uitzicht over het stuwmeer was prachtig! Bovenaan het meer heb ik een foto gemaakt. We reden over de stuwdam, waardoor je heel goed om je heen kon kijken. Het liefst had ik daar nog meer foto’s van gemaakt, maar ik wilde niet nog een keer afstappen.
Daarna waren we weer bijna terug bij de camping. Het eerste dat ik daar deed was met mijn hoofd onder de tuinslang, zo heet was het. Daarna ging het wel weer.
Na het douchen was er even tijd voor mijzelf voordat ik snijcorvee had. Ik heb van Romaine ook een vaste corveetaak gekregen: flessen stampen! Dat zijn de 5 liter-flessen van het water dat we drinken. Er gaan er op een dag heel wat doorheen en die mag ik platstampen en liefst ook weggooien.
Er kwam natuurlijk weer een fantastische maaltijd op tafel waarna ik op tijd naar bed ging. Morgen wordt het heftig!

Dag 7, vrijdag 2/9
Heftig is het vandaag zeker geworden!
Doordat het vandaag heel warm zou worden was het ontbijt een uur eerder, om 7 uur. Daardoor begonnen Anita en ik rond 8.30 uur met de tocht van 73 km naar Porto de Mos.
De tocht was aangestipt als 'een van de zwaardere tochten' van de reis. Daar heeft hij zeker aan voldaan! Na 35 km kwam de serieuze klim, daarvoor waren er al meerdere speldenprikken geweest. DE klim was echt heftig. Hij duurde drie kilometer en ging non-stop omhoog. Ik zag op de Mio percentages van 11% langs komen. Dat zegt wel wat! De weg was vergelijkbaar met de Gerlos Alpenstrasse.
Bovenop zagen we alle anderen en was er meloen uit de auto van Jan. José deelde deze uit, omdat ze vandaag niet meereed. De meloen kwam heel goed aan! Het was een lekker plekje in de schaduw waar genoeg plek was voor iedereen om even bij te komen. Van zo'n uitdaging kreeg ik het ontzettend warm! De druppels liepen overal waar ze konden lopen.

Na de stop bovenop waren er nog wat kleine klimmetjes en een grote. Ik stopte een aantal keer onderweg om te drinken, dat is wel nodig met de hitte.
Rond een uur of 5 kwamen we bij de camping aan. Eerst werden we met applaus ontvangen in het cafeetje naast de camping. Ik nam daar een sapje om even bij te kletsen met de anderen. Toen ik uitgedampt was reed ik het hoekje om naar de camping waar ik opnieuw applaus kreeg. Ik was helemaal gesloopt, maar ik had het helemaal volbracht!
Ik zette mijn tent op, met enige moeite ben ik gaan douchen en wassen, waarna ik nog gezellig met Els en Anja gekletst heb. We aten vis, dat was heerlijk!
Morgen waarschijnlijk een rustdag. We zitten vlakbij Fatima, een bedevaartsoord. Daar zou ik heen kunnen fietsen, maar nu heb ik daar nog geen zin in. Ik heb gehoord dat je in het bos achter de camping ook mooi kan wandelen, dus misschien wordt dat het wel. In ieder geval eerst goed slapen!

Dag 8, zaterdag 3/9
Het werd inderdaad een rustdag. ‘s nachts had ik niet zo goed geslapen, omdat mijn tent scheef stond. Ik werd met hoofdpijn wakker. Die ging gelukkig vrij snel over.
Fatima leek mij niet zo boeiend en ik had geen zin om te fietsen. Na de dagelijkse uitleg van Jan over de route kreeg ik het idee om te gaan wandelen naar de ecopista, een oude spoorlijn van de steenkolen die omgebouwd is tot fietspad. Die was opgenomen in de route van die dag, dus kon ik er met behulp van de mio heen lopen. Het was een flinke klim! Eenmaal boven vond ik een mooi fiets-wandelpad, mede mogelijk gemaakt door de EU. Eerst heb ik iets gegeten en gedronken. Er stonden mooie picknickbanken en er was schaduw. Een kort stukje heb ik er gelopen, daarna begon de terugweg.
Rond 14.00 uur was ik terug bij de camping. In alle rust heb ik samen met Jan een broodje gegeten en wat gekletst. Een aantal van de groep was met de taxi naar Fatima geweest. Zij kwamen als eerste terug. Ik had daar niks gemist. Het was er heel warm en druk, dus ik had de juiste keuze gemaakt.
Later op de middag kwamen ook de fietsers weer terug.
Omdat er zoveel tijd was heb ik 's morgens oma gebeld en 's middags Aris en Helmi. Dat was erg leuk en gezellig. Ik had nog geen tijd gehad om ergens een kaart te kopen, maar even bellen is misschien nog wel leuker.
Het eten was deze keer iets minder, 's nachts heb ik er last van gekregen.
Ook was er 's nachts veel herrie, waardoor ik niet zo goed geslapen heb. Maar dat komt aan de kust vast weer goed!

Dag 9, zondag 4/9
Ik had mij voorgenomen om vandaag de lange route te nemen van 70 km, dus dat heb ik gedaan. Ik voelde dat mijn conditie vooruit ging en wilde niet meer met Anita fietsen.

Het eerste stukje tot aan de kerk in Batalha reden we met z'n allen. Ik vertrok een minuutje later dan de anderen, omdat ik de mio nog wilde instellen. Onderaan het dorp, op een pleintje, wachtte de hele groep op mij! Dat was heel fijn.
Na de kerk reed ik samen met Annelies verder. Ongeveer 20 km later vonden we een tentje waar we koffie dronken en een taartje aten.
Na 44 km zouden we de kust kunnen zien, maar er waren heel veel wolken. Dat ging dus niet door...
In Nazaré ging de route over een bult. We reden de berg op en kon je met de tram naar beneden. Dat vonden we wel een leuk idee, maar het was wel een beetje omslachtig. Na het kopen van het kaartje konden we door een deur (zonder trappetje) naar de tram. Bij de tram hadden ze, jawel, een trap! En de fiets moest naar de voorkant van de tram en dus ongeveer 25 treden af. Annelies kon me helpen, want ik wist dat ik de fiets niet zou houden. In een poep en een zucht waren we met een tjokvolle tram beneden. Het uitzicht op de stad was heel mooi!

In een strandtentje dronken we nog wat voor de laatste 10 kilometer naar de camping. Daar zat nog een pittige klim in. Op z’n Portugees direct na een bocht, zodat je niet kon zien wat eraan komt. Dat went maar moeilijk. Mijn versnellingen stonden nog veel te hoog, dus ik heb het grootste deel gelopen. Helaas was er bovenaan deze bult nog steeds geen mooi uitzicht. Je kon niet verder kijken dan vijf meter naast de weg.
De afdaling daarna was heerlijk! Op de camping aangekomen na wat drinken nog de tent opgezet en gedoucht. Morgen maar is kijken op het strand!

Dag 10, maandag 5/9
Vandaag is weer een rustdag. Ik had besloten om niet te gaan fietsen, maar Anja had een mooi rondje van 15 km. Samen met haar en Marlies heb ik dat gereden. Tussendoor hebben we nog koffie gehad, dus het was een heel ontspannen rondje. Het was lekker om even van de camping af te zijn. We hadden gehoopt dat het uitzicht er vandaag wel zou zijn, maar dat ging helaas niet door. Zo weet je nooit wat je gemist hebt!

We zaten op de camping in São Martinho do Porto. Een klein stadje met een grote camping en het strand op een kwartiertje fietsen. 's middags ben ik naar de boulevard van het stadje gelopen, maar daar was niet zoveel aan. De mist van gister was er weer en de zee was koud. Na een kort rondje ben ik terug gegaan naar de camping. Bij de receptie kon ik een sleutel krijgen van de achteruitgang, zodat ik kon kijken bij de kust van de oceaan. Dat was mooi!!! Het waaide knetterhard, maar het uitzicht was prachtig!
Na de douche heb ik nog wat geluierd en voorbereid voor de fietstocht van morgen. 's avonds zijn we met z'n allen uit eten geweest, Jan en Romaine hadden rustdag en er werd dus niet gekookt. We aten met twaalf van de groep in een heel goed visrestaurant aan de boulevard. Romaine had dit aangeraden, dat was een goede tip! Ik had tonijn, die smaakte erg lekker. De prijzen in Portugal zijn, ook in dit deel aan de kust, erg laag. Voor 20 euro per persoon hebben we gegeten. Dat was inclusief drank (en er gaat veel alcohol doorheen bij deze groe).
Daarna zijn we nog een ijsje gaan halen. Dat mochten we zelf opscheppen, echt grappig! Het werd afgerekend per gewicht, dus bij het betalen zet je je bakje op de weegschaal en daar rolt een prijs uit. Het was een duur ijsje, maar erg lekker!

Dag 11, dinsdag 6/9
De volgende etappe stond weer voor de deur! 61 km van deze camping naar Peniche. Tijdens het inpakken van de tent zei Joke dat ik corvee had, waar ik niet op gerekend had. Het was even schakelen, maar natuurlijk heb ik het wel gedaan!
Vandaag reed ik met een groepje van 6 de hele dag. In de etappe van vandaag zat weer een echte KLIM. Gelukkig was daar bovenop bij een parkeerplaats weer Jan met meloen. Ook deze smaakte weer fantastisch.
Vanaf de stop bij Jan was het een stukje vrij saai. We reden door Obidos, waar veel golfresorts worden aangelegd. Het barst er van de toeristen, die niet allemaal even normaal rijden. Ook het wegdek is soms slecht, dat fietst niet zo fijn.
Na Obidos zat er een afdaling en reden we tegen de zee aan. Bijna tegen het einde ben ik nog even naar zee gelopen. Dat deed ik alleen, de rest van de groep was een biertje gaan drinken. Ik heb mijn fiets neergezet bij een strandafslag en ben op blote voeten richting zee gelopen. Die was koud, maar erg lekker! Daarna nog even het laatste stukje naar de camping gereden.
De camping viel een beetje tegen. Weinig schaduw, ommuurd en een lijnrechte indeling. Als het maar goed slaapt is het prima.

Dag 12, woensdag 7/9
Het sliep zeker goed, ik heb helemaal knock out gelegen. Bij het ontbijt was iedereen een beetje futloos, omdat het bewolkt en koud was. Het was de eerste dag dat het niet vanaf ‘s morgens vroeg prachtig weer was.
Ik had geen zin om te fietsen, was ook nog sloom van het lange slapen. Het leek mij wel leuk om het schiereiland rond te lopen (8 km). Joke, Bernadette en Anita gingen mee. De kust was heel mooi. Ik heb flink wat foto's gemaakt! Iets over de helft vonden we een koffietentje waar we wat gedronken hebben. Daarna ben ik verder gelopen met Bernadette. Dat was gezellig.

Terug op de camping heb ik rustig aan spullen gepakt om naar het strand te gaan. Bij deze camping heb je een pasje nodig om erin en eruit te komen, dat moest ook mee. Het was een half uurtje fietsen naar het strand. Daar vond ik een mooi plekje bij wat rotsen. Er waren veel surfers, dus er was genoeg te zien. Je zit hier direct aan de oceaan en er zijn veel golven. Ik ben ook even de zee in geweest. Niet te ver, want het was aardig koud! Ook was ik extra voorzichtig bij de golven, die hebben flink wat kracht.
Toen ik weg wilde gaan kwam ik Joke, Anita en Bernadette tegen. Daar heb ik nog even bij gelegen en TOEN KWAM DE ZON! We hebben samen nog wat gedronken en reden daarna terug naar de camping. Nog even douchen, tent opruimen en heerlijk eten. Morgen de laatste 'verplaatsing' met een pittige etappe van 72 km. Maar dat kan ik nu echt wel aan, let's go!

Dag 13, donderdag 8/9
Het was een onrustige nacht. Wel lekker geslapen, maar het waaide erg hard. Mijn tent flapperde de hele tijd heen en weer. De scheerlijnen waren wat losser gegaan, maar hij stond nog prima.
Na het ontbijt, voordat we vertrokken, hebben we aan de kust een groepsfoto gemaakt. Dat was mijn voorstel. Het leek mij wel een mooie plek. Niemand had er zin in, maar doordat Jan het met mij eens was hebben we het gedaan.
De tocht van vandaag was wel lang, maar viel erg mee. De wind stond de goede kant op, dus die hadden we mee. Het was windje 5-6, vliegen!

Het eerste gedeelte reden we met een grote groep. Dat splitste zich al snel doordat er achteraan een spaak brak bij José. Ik zat bij de grote kopgroep. Het is echt grappig om te merken dat mijn conditie vooruit gaat. Ik kan met steeds snellere fietsers mee. Dat blijft ook voor de rest niet onopgemerkt, iedereen vraagt zich af wanneer ik als eerste binnen ben. Ik verwacht dat dit niet zou gebeuren, maar je weet maar nooit!

Op een voorrangsweg, nog voor de 18 km was er een splitsing naar rechts. Die zag ik net op tijd, maar de rest van de groep reed door. Hierdoor misten ze een mooi stukje met prachtig uitzicht op zee.
In het volgende dorpje, na ongeveer 24 km kwam ik de groep weer tegen. Ik reed door, omdat ik net daarvoor iets gegeten had. Jan kwam langs en vertelde dat ik achtervolging had van een groepje. Ik kon aansluiten bij Anita, Els, Anja en José. Dat was ook gezellig, vooral met Els kan ik het goed vinden.
Aan het einde van de route zat een klim. Iedereen zag er tegenop, maar het viel mee na alles wat we al gehad hebben. Halverwege de middag kwamen we op de camping aan. Na wat zoeken vonden we de plek waar we stonden, helemaal achteraan.
Alweer lekker gedoucht en gegeten. Na het eten had ik weer beurt voor de afwas. Gelukkig is er steeds meer hulp waardoor het sneller gaat. Na de afwas en thee ben ik naar bed gegaan. Morgen wil ik de lange route doen van 68 km, dus dan moet je goed slapen!

Dag 14, vrijdag 9/9
Vandaag werd ik net iets voor de wekker wakker. Mijn buurman, Kees, ging met plastic zakjes frummelen, dat maakte herrie.
Ik ben er maar uit gegaan en heb mijn fietskleren aangedaan. Ik wilde nog steeds erg graag de laatste lange tocht maken. Bij het ontbijt bleek dat alleen Aart-Jan en ik deze route zouden rijden. We begonnen met een grote groep met ook iedereen die alleen de korte route van 25 kilometer zou doen.
In Mafra maakten we een koffiestop en daarna reden we met z'n tweeën verder. Het was nog een heel eind naar Sintra met flink wat klimmen en dalen. Eenmaal in Sintra moesten we in de stad nog flink klimmen. We kwamen uit bij een paleis met plein ervoor. Daar zetten we de fietsen neer voor een rondje lopen.
In Sintra was het vreselijk druk, allemaal toeristen. Er waren bussen, tuktuks, paarden, allerlei mogelijkheden om een rondleiding door de stad te krijgen. We hadden ons eigen vervoermiddel, dus gaven we onszelf maar een rondleiding. Op het plein hebben we wat gegeten waar we alle toeristen en verkeerschaos goed konden overzien. Wat is mensen kijken toch leuk! We hebben ook nog een souvenir gevonden. Dat stond nog op de to-do-list.

Op de terugweg hadden we flinke wind tegen. Dat viel mij een beetje tegen, het washard werken! Gelukkig was de route korter dan de heenweg. De laatste 10 kilometer heb ik alleen gereden. Aart-Jan was al vooruit gereden bij een klim. Ongeveer 6 km voor het eind was er een klim die erg leek op de weg naar het Tauernhaus. Deze heb ik dan ook maar gelopen. Het hellingspercentage zat de hele tijd in de dubbele cijfers, dat is (nog steeds) teveel van het goede.
Rond een uur of 5 was ik terug bij de camping waar ik luid applaus kreeg. Wat eten en drinken viel in een gat en de douche was fantastisch.
's avonds gingen we met de hele groep uit eten. Er was geld over van de eetpot, dus dat was een gratis/al betaald etentje. Het was erg gezellig en heerlijk! Het menu bestond uit gegrilde sardienes als voorgerecht, dat is typisch Portugees en was helaas niet te krijgen in het restaurant waar we de vorige keer uit eten waren. Het hoofdgerecht was ook overheerlijk. Wat het was ben ik helaas wel vergeten. Het toetje mochten we uitkiezen. Ik koos voor mangopuree, dat was ook weer heerlijk. Tonnetje-rond kon ik bij Jan in de auto stappen, zodat ik al in bed lag toen de rest van de groep aankwam. Kon ik net 10 minuten langer slapen, dat is niet verkeerd. Morgen inpakken en reizen.


Dag 15, zaterdag 10/9
Dit wordt een saaie reisdag. Ik sliep heerlijk 's nachts, werd pas echt wakker bij het ontbijt.
Na het ontbijt was het inpakken en opruimen. Alles paste vrij makkelijk in mijn tas. De fiets moest ik schoonmaken met een doekje. Even afvegen en klaar. Het hoefde ook niet gecontroleerd te worden, lekker makkelijk. De fiets was wel aardig vies geworden! Ook was er nog het financiële deel. Ik kreeg flink wat terug van de borg van de fiets en de eetpot. Romaine had zuinig aan gedaan en dat terwijl we alles hadden wat we konden bedenken. Echt knap!
Toen alles opgeruimd was hadden we nog een feestje, alweer was er iemand jarig. Deze keer was het 'donkere Anita'. Weer had Romaine taart gebakken en suikervrije koekjes gekocht.
Om 11 uur kwam de bus. Na het afscheid reden we naar het vliegveld van Lissabon. Het inchecken was vrij ingewikkeld, omdat we eerst bij een automaat de boarding pass moesten printen. Daarna nog in de rij om de bagage af te geven. Was weer een heel gedoe. Gelukkig was er nog wel tijd voor wat drinken en vertrokken we op tijd richting Amsterdam.
Ellen haalde mij op. Dat was een topservice!

Totaal heb ik deze reis 604 km gereden en inclusief de extra stukjes 627, in 10 fietsdagen. In deze kilometers zaten 7447 meter omhoog, 7405 meter omlaag en twee vlakken ritten.
Ik heb het erg naar mijn zin gehad en ga dit zeker vaker doen!